Σπονδυλολίσθηση   είναι η μετατόπιση προς τα εμπρός του ενός σπονδύλου ,

συνήθως αφορά το πέμπτο οσφυϊκό σπόνδυλο. Προς τα πίσω μετατόπιση αναφέρεται ως οπισθιολίσθηση .

 Σπονδυλόλυση  ελάττωμα ή κάταγμα του ισθμού

( pars interarticularis ) είναι η πιο κοινή αιτία της

σπονδυλολίσθησης, η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με

την κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου (συχνά αναφέρεται

παραπλανητικά ως ''ολίσθηση του δίσκου").

Το κάταγμα Hangman είναι ένα συγκεκριμένο είδος

τραυματικής σπονδυλολίσθησης, όπου ο δεύτερος αυχενικός

σπόνδυλος (Α2) μετατοπίζεται εμπρός σε σχέση με τον

σπόνδυλο Α3 λόγω κατάγματος .

 

Ταξινόμηση

 

  Η σπονδυλολίσθηση είναι κατηγοριοποιείται σε πέντε τύπους:

• Ίσθμική σπονδυλολίσθηση  είναι η πιο κοινή μορφή που

• ονομάζεται επίσης σπονδυλολυτική  σπονδυλολίσθηση,

• και συμβαίνει με μια αναφερόμενη συχνότητα 5-7 τοις

• εκατό του πληθυσμού. Μια ολίσθηση ή λύση του ισθμού

•   εμφανίζεται συνήθως  μεταξύ των ηλικιών 6 και 16 ετών,

• αλλά παραμένει συνήθως ασυμπτωματική μέχρι την

• ενηλικίωση. Περίπου το 90 τοις εκατό αυτών των είναι

• χαμηλής ποιότητας (λιγότερο από 50% της ολίσθησης) και 10% της είναι υψηλής ποιότητας (μεγαλύτερη από 50%) Είναι χωρισμένη σε τρεις υποτύπους:

  • Α: κάταγμα κόπωσης

  • Β: επιμήκυνση λόγω των πολλαπλών επουλώσεων καταγμάτων εκ κοπώσεως.

  • C: οξυ κάταγμα

• Εκφυλιστική σπονδυλολίσθηση είναι μια ασθένεια των ηλικιωμένων  που αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της έκφανση της αρθρίτιδας  και αδυναμία του ωχρού συνδέσμου και του οπισθίου επιμήκους, μπορεί να οδηγήσει σε ολίσθηση ενός σπονδύλου. Εκφυλιστικές μορφές είναι πιο πιθανό να συμβεί σε γυναίκες, και τα άτομα ηλικίας άνω των πενήντα ετών.

• Τραυματική σπονδυλολίσθηση είναι σπάνια και τα αποτελέσματα από οξέα κατάγματα στο πέταλο, εκτός από τον ισθμό.

• Παθολογική σπονδυλολίσθηση έχει συνδεθεί με βλάβες στα οπίσθια στοιχεία από μεταστάσεις ή μεταβολικά  νοσήματα των οστών. Αυτές οι ολισθήσεις έχουν αναφερθεί σε περιπτώσεις νόσου Paget των οστών , σε φυματίωση , γιγαντοκυτταρικους όγκους , και δευτεροπαθείς μεταστάσεις .

• Δυσπλαστική σπονδυλολίσθηση είναι μια σπάνια συγγενή σπονδυλολίσθηση που συμβαίνει λόγω της δυσμορφίας στήν οσφυοϊερά συμβολή, με αποτέλεσμα μικρές- ανίκανες αρθρώσεις με αποτέλεσμα  την ολίσθηση.

 

 

Τα σημεία και συμπτώματα.

 

  Τα συμπτώματα της σπονδυλολίσθηση περιλαμβάνουν:

• Μιά γενική ακαμψία  και σύσφιξη των οπίσθιων μηριαίων προκαλεί αλλαγή τόσο στην στάση όσο και την βάδιση.

• Μια κλίση προς τα εμπρός ή ημικυφωτική στάση του σώματος μπορεί να δημιουργηθεί, αντισταθμιστικά.

• Ένα αποτέλεσμα της αλλαγής στο βάδισμα είναι συχνά μια αξιοσημείωτη ατροφία των γλουτιαίων μυών λόγω έλλειψης χρήσης.

• Γενικευμένο πόνο στην κατώτερη οσφυική χώρα μπορεί επίσης να φανεί, με διαλείποντα πόνο γύρω από τους γλουτούς προς το πίσω μέρος του μηρού , και προς το κάτω τμήμα του ποδιού μέσω του ισχιακού νεύρου.

  Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν κνησμό και μούδιασμα.

  Βήχας και το φτάρνισμα μπορεί να εντείνει τον πόνο. Ένα άτομο μπορεί επίσης να δυσκολεύεται στην έγερση.

 

 Θεραπεία.

 

Συντηρητική αντιμετώπιση

  Οι ασθενείς με συμπτωματική ισθμική σπονδυλολίσθηση ακολουθούν αρχικά συντηρητική θεραπεία πού συνίσταται σε τροποποίηση των καθημερινών δραστηριοτήτων, φαρμακευτική αγωγή και φυσικοθεραπεία.

• Η φυσικοθεραπεία μπορεί να αξιολογήσει και να αντιμετωπίσει προβλήματα στάσης και  αντισταθμιστικών ανωμαλίων στην κίνηση.

• Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), σε συνδυασμό με ακεταμινοφαίνη μπορεί να δοκιμαστούν αρχικά.          Εάν μια σοβαρή  ριζίτιδα είναι παρούσα, μπορεί να χρησιμοποιηθουν από του στόματος στεροειδή, όπως η πρεδνιζόνη ή μεθυλπρεδνιζολόνη. Επισκληρίδιο έγχυση στεροειδών, είτε ενδοτρηματικά, διεξάγεται υπό ακτινοσκοπική καθοδήγηση και μπορεί να βοηθήσει σε σοβαρό ριζιτικό πόνο. 

Χειρουργική

    Εκφυλιστική σπονδυλολίσθηση με σπονδυλική στένωση είναι μια από τις πιο κοινές ενδείξεις για τη χειρουργική επέμβαση της σπονδυλικής στήλης μεταξύ των ηλικιωμένων.